Düş/ün!

köylü kızların çamaşırlarını yıkadığı,
bulanık sular gibi mazim...
kirletmediler hiç beni,
çamaşırlarını kirlettiğim kadar.
kimisinin dalları değerdi tenime,
kimisinin kökü bendeydi ezelden,
kimisi çırılçıplak yüzerdi sığlarımda,
kimisi ayaklarını ıslatırdı sade...
bataklığa gebe güneş zamanı.
değeni içime göçürürken unutkanlıklarım
değişimin salyalarını akıtan azgınlığı.
kuduzluğunu bıraktı bende...