Düş/ün!

su idim.
içimde yüzerdi aşklarım,
taşlıklarımda eğleşen eşkinalar gibi..
enginimin oburluğuyla yok ettiklerim
şimdi ruhlarını gezdirirler yakamozlarımda
hatırlarım bir geceyi maziden,
çıplaklığını yüzümle ıslatırdı güneş
gitti,
ıssız ormandaki çavlanın başına...
güldürtmedi kendini horozbinalara...
demek ki karada da yaşayabiliyormuş balıklar...