Düş/ün!

gerçeklikten bahsetmek istiyorum. ya da gerçeklik  hakkında saçmalamak da diyebiliriz. hani herkes ya da çoğunluk tarafından kabul edilen ve kanıtlanmış olandır derler ya gerçek için, ben bu görüşe kanıtlanabilirlikten dolayı karşı çıkıyorum. çünkü kanıtlanan gerçekler de zaman içerisinde metamorfoza uğramışlardır. fizik kurallarına bakın mesela einstein'a kadar herkes ya da çoğunluk tarafından kabul edilen ve kanıtlanmış olan herşeyi alt üst etti. bu noktada gerçek olarak kabul edilen herşey darmadağın oldu. einstein'dan girdim oradan devam edeyim... einstein evrendeki hiçbir şeyin sabit olmadığını söylüyordu. bir hareketin durumunu farklı hareketlerle kıyasladığında değişik sonuçlar ortaya çıktğını zaten kanıtlamıştı. bu yüzden de onun için mutlak bir gerçek yoktu. ayrıca bence bir şeyin mutlaklığını, herkes için kabul görmüşlüğünü, kanıtlayabilmek için değişmez bir referans noktası olmalı. ancak o zaman gerçek olabilir hatta bu öyle düşünenlere göre. ama einstein bunu çok değil biliyorsunuz geçen yüzyılda bozdu. daha yüzyıl öncesine kadar kabul edilmiş olan kanıtlanmış olan her kuramı resmen sikti attı. gerçek değişti... bir de şöyle bir örnek vereyim.. mesela siz şu an karşımdasınız benim. bana bir terlik fırlattınız ve ben eğildim yere düştü. yine fırlatırsanız ve ben yine eğilirsem yere mi düşer yine derim size, siz de tabi ki dersiniz. yine deneyelim derim yine fırlatırsınız yere yine yere düşer. sonra ben yine yapsak yine olur mu derim :) siz tabi dersiniz. niye derim? siz fizik kurallarına göre böyledir bu dersiniz. bu zamana kadar hep düştü yine aynı sonuca varılır dersiniz. hatta aynı koşullarda tekrarlanan deneylerin aynı sonuçlar verdiğini de yıllarca fizik dersinde görmüş olmamıza rağmen ve siz bunu irdelemenize rağmen ben tatmin olmayıp şunu derim o zaman ben hiç ölmeyeceğim demek ki. çünkü bu zamana kadar hiç ölmedim.. ahaha :) çok basit ve salakça gelebilir ama düşünün. bu en temel ve genel/geçer kabul görmüş fizik  kuralına göre hiç ölmeyeceğim kanıtlanıyor... yani bu görüşle de gerçeğin referans noktasını yok etmiş oluyoruz bana göre. çünkü gerçek olanın mutlak bir referans noktası olamaz. mutlakıyetin sınırı olamaz. çünkü sizin gerçek tanımınıza göre mutlakıyete sınır getiriyorsunuz kanıtlanabilirlikle. ve einstein da mutlakıyetin sınırı olmadığını tüm dünyaya kabul ettirmiş bulunuyor. bu noktaları referans aldığımızda sizin gerçek tanımınız kendi içinde boğuluyor... bi saçma örnek daha aklıma geldi mesela. ben et yemiyorum. evet böyleyim ben. diyorum ki et berbat bir şey. etin berbat bir şey olduğunu da şu şekilde kanıtlayabilirm. kusuyorum, iğreniyorum yerken zorluk çekiyorum basbayağı rahatsızlanıyorum. bildiğiniz gibi bunların kişiliğimle de alakası yok tamamen bilimsel ve tıbbi bir durum bu ve benim bu çıkarımımı destekleyen insan sayısı da epey fazla. etin berbat bir şey olduğunu savunan başka bireylerin berbatlığnı kanıtlama şekilleri de değişik. sonuçta bunları yarıştırsak dünyanın %70'i et güzeldir desin %30'u da berbattır desin. hangisi gerçektir? sizin tanımınıza göre çoğunluk referans alındığı için etin güzel bir şey olduğu gerçek oluyor. bu durumda toplum genelinin çıkarını gözettiğini söylerim ben gerçeğin. oysa ki gerçek değişmezdir de diyorsunuz. değişmez olan şey herkes tarafından kabul edilmiş olmalıdır. ruhsal hastalıkları olan kişilere gelelim. bence onların var olduğunu savnduğu ve toplum genelinin o şeyin var olmadığını kendilerine kanıtlaması hasta olan kişi için hiçbir şey ifade etmez. onlara bunu kanıtlayamazlar. bu durumda yine tanımına göre değişmezlik ilkesini 1 kişi dahi olsa bozduğu için yine anlamını yitiriyor gerçeklik. sonuç olarak diyorum ki; evrendeki hiçbir şeyin mutlak ve kanıtlanabilir olduğuna inanmadığım için mutlak bir gerçek de yoktur. ayrıca daha geçen yüzyıl einstein'in yaptığı gibi şu an gerçek olarak kabul edilmiş tüm veriler zaman içerisinde değişebilir... bu durumda bana göre en harika görüş anlamsızlıktır. kaos! çelişki olduğu müddetçe hiçbir şey kesin doğru ya da kesin gerçek olamaz. ve çelişki hep vardır....